Bovenstroom Onderstroom

Geschreven op 08-04-2025

Bovenstroom Onderstroom 2025

Gemengde techniek op papier in 12 delen

Kunstenaar Anook Cléonne Visser ( Almelo 1972 - ) Studeerde van 1991 tot 1996 aan de Rietveldacademie in Amsterdam en van 1999 tot 2010 aan de Rijksacademie van Beeldende kunsten in Amsterdam. Haar huidige atelier is in Arnhem, waar ze woont en werkt.

Voor het project ‘mee in de buik van Enexis’ van Stichting kunstcollectie Essent-Enexis is Anook drie dagen op stap geweest met de monteurs van gas, electra en meters. Zij heeft onderzoek kunnen doen naar de werkzaamheden, de mens achter de monteur en de organisatie. In haar atelier heeft Anook haar impressies verwerkt tot een wand vullend kunstwerk. De elementen die je ziet zijn gebaseerd op wat de monteurs haar aanreikten.

“Alle monteurs hebben een ding gemeen; ze werken aan een onzichtbare infrastructuur die de samenleving letterlijk en figuurlijk in beweging houdt en van energie voorziet. Je gaat gas en elektra pas missen als je er niet meer bij kunt.”

Het kunstwerk kan gelezen worden van links naar rechts. Het kunstwerk straalt meteen een alertheid uit door de neon kleur, waar het echte werk ook om vraagt. Met beeld uit een oude reclamefolder met de tekst ‘er is licht’ start het verhaal. Vervolgens wordt je meegenomen in een wereld die herkenning en onbekendheid door elkaar heen lust. Gas en electra als onzichtbare longen en zenuwstelsel van de samenleving. Technische symbolen die een bijna van zelfsprekende vakmanschap vertegenwoordigen, gele of blauwe vlam wisselen af met dagelijkse artefacten, zoals een spanningsmeter en een koffiepot. De letterlijke rode draad zijn de aderen, die alles verbinden en gas en energie doorlaten. Anook heeft ook gekozen het rizoom in de bodem van Twente dezelfde kleur te geven, omdat ze symbolisch dezelfde functie heeft. De verbondenheid in het team, terwijl iedereen zijn eigen werk autonoom en met trots doet. De mensen zijn het kapitaal van Enexis

Het is geen beeld dat in 12 delen is geknipt. Alle lossen delen hebben een eigen kracht en zeggenschap en samen ontstaat een spanningsveld die ervoor zorgt dat je wil blijven kijken.