Oomen, Margriet
Schilder, tekenaar, beeldhouwer. Werkzaam in : Breda (1983-1986). Een constante in de schilderijen van Margriet Petra Maria Oomen (16-04-1952, Oosterhout) is ‘het vertrijken van de tijd’. De veranderingen die dat teweeg brengt, worden zichtbaar gemaakt in de gelaagdheid. De schilderijen bieden ruimte aan stilte, herinneringen en poëtische gedachten, los van het tijdelijke, de hektiek van het dagelijkse. ‘Wat mij inspireert zijn de zonderlinge, zwijgzame dingen die vreemd tussen de dingen van het dagelijks leven staan , tussen de bezige mensen.’ Een onstuitbare nieuwsgierigheid drijft haar om steeds opnieuw, als een beginner met onbevangen blik naar haar werk te kijken, te innoveren, vragen te stellen, de intuïtie ruim baan te geven, op zoek naar het onvindbare, maar overal voelbare voor wie zich focus, wie wil kijken, waarnemen. Goed leren kijken is het fundament van haar opleiding, haar ontwikkeling, haar werk, haar visie. De structuren die zo ontstaan vindt Oomen terug in de natuur, in schelpen, stenen, mos en hout. Dat uitgangspunt vormt de basis van haar kunst. Alles, ook de mens, is onderdeel van dit organisch geheel van terugkerende structuren en alles heeft huid, harde en zachte elementen en schoonheid. Alles is een, maar in zijn verschijningsvorm anders en uniek.