Heijden, Marianne van der
Heijden, Marianne Elizabeth Gertrudis van der. 1922-12-20 (Kerkrade) – 1998-05-26 (Maastricht). Glasschilder, wandschilder, textielkunstenaar, graficus, monumentaal kunstenaar, vervaardiger van mozaïek, vervaardiger van houtsnedes. Opleiding: Stadsacademie voor Beeldende Kunsten, Maastricht (1941-1944); Rijksakademie van beeldende kunsten, Amsterdam (1945-1950); Provinciale Accademia delle Belle Arti di Ravenna, Ravenna. Werkzaam in: Kerkrade, Amsterdam, Maastricht (1959), Italië (1953), Spanje (1958), Maastricht (1969-1998). Prijzen: Prix de Rome (1951). Marianne van der Heijden betrok na een studie en rondreis in en door Italië een atelier in Kerkrade. Al snel volgden opdrachten voor monumentaal werk als sgraffito, glas-in-lood, wandkleden en vooral mozaïeken. Haar opdrachtgevers kwamen merendeels uit rooms-katholieke kringen. In de jaren zestig maakte ze zich los van deze opdrachtgevers en hun iconografische regels. Dit leidde tot een (her)ontdekking van de werkelijkheid van alledag en het ontstaan van nieuw, meer abstract-expressionistisch werk. Omdat ze klasgenoot was van Ger Lataster, Jef Diederen en Pieter Defesche en zij samen met hen een tentoonstelling had in Heerlen, wordt Van der Heijden tot de zogenaamde Amsterdamse Limburgers gerekend. Eind jaren zeventig ontstonden werken met een volstrekt eigen beeldtaal. Vooral haar eigen ervaringen, haar innerlijk beleven stonden centraal.
Vlinder
Heijden, Marianne van der
Pierrot
Heijden, Marianne van der