Eyk, Jan van
Eijk, Johannes Lodevicus Nicolaas van 1927-04-18 Helmond - 1988-01-24 Den Bosch Kwalificaties beeldhouwer, graficus, pentekenaar, schilder, tekenaar Het werk van Jan van Eyk kenmerkt zich foor het werken in reeksen, wat voorkomt uit zijn uitgebreide onderzoek naar zijn onderwerpen. Tot 1950 bestaat zijn oeuvre voornamelijk uit tekeningen, omdat hij geen toegang heeft tot materiaal om te schilderen. Van Eyk studeerde tekenen aan de kunstacademie 's-Hertogenbosch en leerde zichzelf schilderen. Vanaf 1948 werkte hij in een atelier. Oorspronkelijk stond hij onder invloed van het Vlaamse expressionisme, zoals dat bijvoorbeeld door Edgard Tytgat en Constant Permeke vertegenwoordigd wordt. Later kregen zijn werken een meer figuratief karakter. Door exposities van Ecole de Paris kunstenaars in Amsterdam en Eindhoven komt Van Eyk in aanraking met abstracte schilderkunst. Vanaf 1953 richt hij zich op een verregaande abstractie van zijn onderwerpen. In 1954 verhuisde hij van Helmond naar Gerwen. Hij woonde daar in een houten vakantiehuisje, dat hij uitbreidde met een zelfgebouwd atelier. In 1955 trouwde hij met Miny van Beek. In 1963 verhuisde het gezin naar Helmond, waar het derde kind geboren werd. In 1967 verhuisde het gezin naar Heeswijk. Na 1963 laat hij die abstractie weer los en keert hij terug naar een meer figuratieve uitwerking. In zijn oeuvre komen religieuze thema’s voor, zoals ‘bespotting’ en ‘graflegging van Jezus’. Na 1960 richt hij zich op onderwerpen als ‘het gezin’ en ‘moeder en kind’. Het Noordbrabants Museum heeft een paar werken in de vaste collectie.
