Riel, Piet van
Schilder Piet van Riel (29-04-1951, Oosterhout) onderscheidt zich in één opzicht van geen enkele kunstenaar en dat is zijn angst voor het begin. Het lege doek, het witte papier. "Ik ben bang voor het witte papier voor mij, maar toch wil ik werken aan nieuw werk, aan een nieuwe ontwikkeling, vage lijnen brengen mij even op de goede weg." Van Riel begon figuratief en koos voor zijn werken vooral sombere kleuren. Door zijn steeds verfijndere uitwerkingen kwam hij in een vicieuze cirkel terecht. In sombere landschappen begroef Van Riel deze stijl, waarbij de zerken in dit opzicht veelzeggend zijn. In zijn tweede fase raakte hij via verschillende richtingen in de ban van een stijl, die zich beweegt tussen licht en donker, dood en leven. Landschappen die onder invloed van zijn denken en voelen abstracter werden. Met het paletmes gaf Van Riel zijn verfvlakken zo’n kracht mee, dat zij veelvormend werkten, het onderwerp verflauwde waardoor het aan die beeldvorming ondergeschikt werd gemaakt. En nu – in de derde fase – lijkt hij uit zijn schulp te komen. Zijn persoonlijke strijd, in landschappen weergeven, is uitgemond in een serie spontane werken die kracht en blijheid uitstralen met toch steeds de vinger aan de gevoelige pols. Want Van Riel blijft door zijn spontaniteit en blijheid heen: de gevoelsmens die zich uit in kleuren, verfvlakken en lijnen. Hij combineert het schilderen met het gebruik van minder geëigende materialen tot een opmerkelijk soort vervlechting, verwering, daarbij het uitgebeelde los van principes wekend, tot een eiland van vrijheid ontstaat, een planeet, een zelfstandig bestaan. Maar nooit los van gevoel. www.atelierriel.nl