Appel, Karel
Appel, Karel Appel, Christaan Karel 1921-04-25 (Amsterdam) – 2006-05-03 (Zürich) Beeldhouwer, collagist, emailleur, etser, glasschilder, graficus, keramist, illustrator, lithograaf, meubelontwerper, monumentaal kunstenaar, pastellist, schilder, sieraadontwerper, tekenaar, theatervormgever, wandschilder. Opleiding: Rijksakademie van beeldende kunsten Amsterdam (1940-1943). Werkzaam in: Amsterdam (1942-1944), Denemarken (1947), Parijs (1948), Amsterdam (1948-1950), Parijs (1950-1965), New York City (1956), Mexico (1957), Molesmes (1965-1972), New York City (1971-2001), Parijs (1971-2001), Zürich (2006). Prijzen: Unescoprijs (1954), Premio Lissone (1957), Solomon R. Guggenheimprijs (1960), Ridder in de Orde van Oranje Nassau; Commandeur in de Orde van Oranje Nassau (1999). Nederlandse schilder, beeldhouwer, tekenaar en dichter Karel Appel (25-04-1921, Amsterdam – 03-05-2006, Zürich) wordt beschouwd als een prominent exponent van het expressionisme uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Zijn naam zal altijd verbonden blijven aan de CoBrA-groep (Copenhagen, Brussel, Amsterdam), die de schilderkunst drastische vernieuwde. Karel Appel schilderde volgens eigen zegge nooit de abstractie, al benaderde zijn werk dat wel sterk. Er zijn altijd herkenbare figuren te ontdekken, of dit nu mensen, dieren of zonnen zijn. ‘Ik rotzooi maar wat an’ is een vaak geciteerde uitspraak van Appel. Niets bleek minder waar. Appel werkwijze bestond uit lang kijken, de spanning opbouwen en als de verftubes eindelijk ter hand genomen werden, barstte alle opgekropte energie in een explosie het doek op. Op het canvas goot hij zijn verontwaardiging in kinderlijke vormen en felle kleuren, aanvankelijk met sterke contouren maar gaandeweg steeds vrijer. De Cobra-beweging was ondenkbaar zonder Appel. Buiten dat, was hij ook verantwoordelijk voor de doorbraak van de moderne kunst in ons land.